Tilburger Michael de Leeuw speelde in zijn loopbaan vooral bij clubs in het noorden van het land. Zijn eerste stappen in het betaald voetbal zette hij bij BV Veendam, zijn laatste profwedstrijd was in dienst van SC Cambuur en met FC Groningen won hij de KNVB Beker. Ook speelde hij 75 wedstrijden in het rood-wit van FC Emmen, dat zaterdagavond te gast is aan de Goirleseweg.
Nadat De Leeuw de Willem II-jeugd in 2009 verliet, pikte BV Veendam de spits op. Hij wordt met 25 goals in zijn eerste profjaar topscoorder van de eerste divisie. Een bliksemstart van een doelpuntrijke carrière, waarvan elf jaar in de noordelijke provincies. En dat is geen toeval. Zijn vrouw is een Groningse en De Leeuw voelt zich er al jaren als een vis in het water. ‘Bij Veendam kwam ik erachter dat noorderlingen niet veel anders zijn dan Brabanders. De gemoedelijkheid en de warmte van de mensen voelen “Brabants” aan voor me’, licht De Leeuw zijn thuisgevoel in het hoge noorden toe.
Toekomst ontdekken
Dat De Leeuw na zijn carrière terug zou gaan naar Groningen, stond vast. ‘Hans Nijland (ex-directeur FC Groningen, red.) deed ooit de belofte dat ik na mijn profbestaan kon terugkeren. Om te ontdekken wat ik wil. En dat ben ik dus as we speak aan het doen, bij FC Groningen. Op dit moment ben ik bij trainingen van het eerste elftal assistent van Dick Lukkien.’
Lukkien
Diezelfde Lukkien was in 2018 de grootste reden voor De Leeuw om bij FC Emmen te tekenen. ‘Ik kende Dick van Veendam en Groningen. Na mijn buitenlandavontuur in Chicago, voelde het vertrouwd om onder zijn vleugels bij Emmen te gaan spelen.’ Het FC Emmen van toen, voelt voor De Leeuw aan als zijn tijd in Veendam. ‘Een compacte club met een enorm gevoel van saamhorigheid. Overal stond de deur open om een praatje te maken. Sportief gezien moesten we ons als kleine club in de Eredivisie staande zien te houden. Dat lukte twee jaar lang, met ook nog best leuk voetbal. Maar in het derde jaar vlogen we er helaas toch uit.’
Niet de beste, wel belangrijk
Spelen voor Willem II is een droom die De Leeuw zijn hele carrière blijft achtervolgen. ‘In Tilburg ben ik opgegroeid en ken ik zó veel mensen en plekken. Vanaf de dag dat ik in 2022 terugkeerde, voelde ik altijd de liefde van supporters die maar wat graag zagen dat ik als Tilburgse knul zou slagen. Achteraf denk ik: was ik maar eerder teruggegaan. Tilburg heeft namelijk nooit de beste en fitste versie van me gezien. Gelukkig heb ik met een van mijn belangrijkste goals in mijn leven toch mijn stempel kunnen drukken. Al had ik liever een groter aandeel in het kampioenschap gehad.’
Amateurvoetbal
Inmiddels ondervindt De Leeuw de charme van het verenigingsleven bij GV Groen-Geel in stad Groningen. Voor het bijkomende vrijwilligerswerk voelt hij zich zeker niet te groot. ‘Afgelopen zaterdag speelden we als koploper een belangrijke pot tegen concurrent Wildervank. En we hadden dat weekend als team ook corveedienst. Drie uur voor de aftrap stonden we het clubhuis nog te dweilen en bladeren te harken. Na de wedstrijd stond ik achter de bar. Prachtig toch?’
Bericht delen